Donderdag ochtend was het dan eindelijk zo ver, we mochten op Kamp richting het o zo mooie Malmedy. Het opstappen was misschien wat vroeg voor sommige, maar iedereen was keurig op tijd. Dit zorgde er voor dat we netjes volgens de planning konden vertrekken. Echter was de aankomst na de vele plas pauzes en omgevallen vrachtwagens een uurtje later. Bij aankomst was het vechten voor de kamers en waren deze dan ook snel verdeeld. Na de lunch was het snel omkleden en op de fiets springen. De eerste fietstocht was meteen (voor sommige) een redelijk lange. Een heerlijke eerste kennismaking met de bergen rondom Malmedy. Er werd om 8 uur gegeten toen iedereen net terug was van de tocht. Fietsen kan vreemd gaan is maar weer gebleken, Frank stond plotseling met 2 lekke banden langs de kant. Het blijft natuurlijk België, dus de plotselinge 2 drempels van een uitrit in een afdaling werd Maureen helaas fataal; een valpartij kon niet uitblijven. Na even te zijn bijgekomen van de schrik stapte ze weer trots op de fiets en heeft de tocht netjes uitgereden. De schade viel relatief mee, een aantal brandplekken en een zere pols. Helaas deed deze zodanig zeer dat fietsen er niet meer in zat de overige dagen. Gelukkig was dit de eerste en laatste valpartij. Het avond eten was voortreffelijk, er werd flink gegeten en halverwege werd er nog snel wat bij gekookt voor de uitgehongerde fietsers. Dat fietsen toch wel vermoeiend kan zijn is gebleken want om 10 uur was het compleet stil in het huis.
Vrijdag ging de wekker om 8 uur, half 9 ontbijt. Tijdens het ontbijt zat iedereen er naar mijn mening veel te fit bij, dit resulteerde in een training met steile heuvels, sommige noemen ze bergen. Tijdens deze mooie training met zware klimmen, waar heren( vooral Jelle) de achterblijvers nog even ging ophalen, waren vooral de veel doodlopende geitenpaden en plotselinge eindes van het asfalt het grootste frustratie punt van de meesten. Dit was Dirk zijn eerste training door een verlate aankomst, hij vroeg zich meteen af waarom hij was komen fietsen. Het lekkerste stukje was de laatste klim naar het huis wat de training goed afsloot. Weer werd er geluncht na de training, Isa was al voor de lunch in slaapgevallen op bed voor haar middag tukje. Nog voor de lunch moest er het een en ander gekocht worden in de supermarkt. Ook was er wasmiddel nodig, de keuze was lastig maar na alle soorten te hebben geroken heeft Elise de knoop kunnen doorhakken. In de middag was er een looptraining gepland, niemand had er zin in maar het was “hartstikke leuk”. Jos vond dat lopen echt helemaal niks, hij was stiekem weg gerend naar de tv om de tour te bekijken (‘lopen is voor talentloze’). Het avond eten werd tijdens het trainen met liefde gemaakt door onze huismoeder Maureen. We hadden een lekkere ovenschotel, er was ook wat extra’s gemaakt door Ron hij vond rijst moeilijk genoeg, de satésaus was verspreid over het hele fornuis. S’ avond was iedereen weer een beetje actief echter worden de jonge kinders ook volwassen en weten ze dat slaap belangrijk is.
Zaterdag de dag van het lange klimmen en de lekkere temperaturen. Er was besloten door Patrick om een klim van 13 kilometer lang te nemen, voordat we bij deze klim waren was er echter eerst een klim van 9 kilometer. Tijdens de eerste klim was de temperatuur nog goed genoeg en wisten ze niet dat hij zo lang zou zijn. Na de mooie afdaling waar hoge snelheden werden gehaald (voor de bezorgde ouders, 81,9 km/uur was de max), en Ruben een keer lek heeft gereden, begon de langste klim. Tijdens deze klim heeft Timo er door zijn kop werk er voor gezorgd dat Marije netjes boven kwam. Isa en Ilse vonden het veel te warm wat resulteerde in een extra ingelaste pauze voor deze dames om even af te koelen in de schaduw. Voordat iedereen boven was kwamen de laatste Joost tegen langs de kant met een lekke band. Boven aan de berg werden de bidons die leeg waren gevuld bij het terras, de ober was er niet heel blij mee en keek een beetje chagrijnig. Daarna was het eigenlijk alleen nog maar afdalen naar het huisje. Lars wou flink tempo maken wat resulteerde in een ketting die er af was geschoten na een snelle actie kon hij weer door en de achterstand dicht rijden. S’ middags werd er een paar uur gezwommen, nou ja half uur. Bij het zwembad werd er voor de rest alleen maar genoten van de zon. Er was een volleybalveld waar Giovannie als superheld tekeer ging met zijn handdoek om als cape. In de avond na het eten werd er nog even met een frisbee gespeelt en gebadmintond. Hiermee werd de dag weer goed en actief afgesloten. Zondag, de laatste dag, de wekker stond weer ingesteld om 8 uur echter hadden de buren besloten om iets eerder te beginnen met hun ochtend gymnastiek. Waarbij flink wat geluid werd geproduceerd. Na het ontbijt werd er begonnen aan de laatste training, dit was de eerste keer dat het echt lukte om binnen 2 uur weer terug te zijn in de accommodatie. Na de laatste training even lunchen en douchen en tassen inpakken. Bij vertrek om half 3 nog even snel de vlag van de buren die door de heren was geconfisqueerd netjes terug gegeven. Op de terug weg nog even snel langs de Mac en dan verder hervatten naar Hoorn. Bij aankomst in Hoorn stonden alle ouders al te wachten en kon iedereen snel naar huis om een bed op te zoeken.
Het was een Geweldig trainingskamp en zeker voor herhaling vatbaar. De organisatie heeft het leuke gedaan en deze willen we dan ook bedanken. Ook was het kamp mogelijk gemaakt door verschillende sponsoren: Frank Schouten (N. Schouten en Zn. B.V.), Tjasso Druif (Punt systeem bouw), Tjeu Berlijn (Duxsport.nl) en Stg Koggenland. Zonder deze sponsoren zou het niet mogelijk geweest zijn om een kamp te organiseren, Bedankt.
Write a comment:
You must be logged in to post a comment.