Ik ben Guillermo

Hoi iedereen,

Ik ben Guillermo en voor wie mij (nog) niet kent, ik ben de grote broer van Madalynn.

Vorig seizoen ben ik een paar keer bij Madalynn wezen kijken. Vond ik het leuk? Nee, meer ontzettend knap. Hoe snel iedereen ging en hoe vlak ze door de bochten gingen. Is schaatsen wat voor jou werd er dan ook geregeld gevraagd. Nee, ik kan niet schaatsen, een beetje schuifelen op mijn hockeyschaatsen als ik een keertje met Madalynn mee ging vrij schaatsen. En verder kwam ik eigenlijk niet. Maar toch is er een wonder gebeurd. Geregeld ging ik met Madalynn mee naar zomertraining en viel mij op dat het wel een hele echte gezellige groep is. De laatste paar lessen mocht ik ook mee doen. Vond het dan ook best wel pittig, maar toch ook wel heel erg leuk. Ook bij droogtraining kwam de vraag, kom je schaatsen. Nou dat weet ik nog niet hoor, ik kan niet schaatsen. Maar schaatsen kan je leren toch, kreeg ik als antwoord. Dan ga je toch nadenken, zo van zou ik het dan toch gaan proberen. Maar is Koggenland niet te hoog gegrepen voor mij, moet ik niet eerst beginnen bij de beginners op zaterdag. Wil ik dat wel. Vreemde kinderen en trainers. Vond ik het gezellig daar, niet echt. Ondertussen was Madalynn al ingeschreven voor het nieuwe seizoen en ik mocht er nog even over nadenken. Ik wilde het wel proberen, maar dan wel bij Koggenland. Bij navraag bij de trainers van Madalynn heb ik de stap gewaagd. Ik ben lid geworden van een schaatsvereniging. Ja, ik. Nog zo onwerkelijk, voor iemand die niet kan schaatsen.

Zo gebeurde het dat ik mijn pasjes mocht gaan ophalen en mijn Koggenland jasje mocht gaan passen. Nu werd alles toch werkelijkheid. Begon het allemaal wel spannend te vinden.

Ik kon natuurlijk niet op mijn ijshockeyschaatsen op de baan verschijnen dus moesten er nieuwe schaatsen komen. Ga ik dan gelijk voor die mooie, stoere klappers. Nee, ben gekke Gerrit. Doe mij maar hoge en met vaste ijzers. Dan voel ik mij veilig en sta ik stevig in mijn schoenen (schaatsen).

Zeker toen de eerste maandag van de les aanbrak. Officieel ben ik een C-pupil en werd bij de kleintjes gestopt. Vond ik dat erg. Nee, ik moest het net als hun ook nog leren. Ik kreeg les van Lou en Krista. Daar stond ik dan, voor de eerste keer echt op schaatsen. Na een rondje inrijden, waar iedereen al 3 rondjes gedaan had kwam ik net terug van 1 rondje. Maar Madalynn reed gezellig met mij mee. Ik reed, nou je kan het beter lopen noemen nogal wankelend. Na het inrijden kregen we oefeningen te doen. Hoe doen al die mensen dat toch zo soepel. Ik leek wel een stijve hark. Mijn eerste les vloog voorbij. Ik begon het nog leuk te vinden ook. Woensdag zou ik mijn tweede les hebben van Judith. Voor mijn gevoel ging het al iets, nou oké, ietjes beter dan maandag. Donderdagmiddag had ik les van Karin. Een klein groepje die al veel verder zijn dan dat ik ben. Maar dat deed mij niet zoveel. Ik kwam om te leren en dat deed ik ook.

Nadat ik al een aantal lessen er op had zitten, ging Koggenland op kamp. Ik ging niet mee hoor. Ik ben niet zo. Ik kan niet zonder mijn thuis en moet eerst de kat uit de boom kijken. Madalynn ging wel mee, die is geen bange poeperd. Maar toch wou ze wel heel erg graag dat ik mee ging. Heb ik over na moeten denken. Maar ik ga straks ook met groep 8 op kamp en nu kon ik alvast wennen. Ik heb het bij vertrek heel erg moeilijk gehad hoor. Ben zelfs nog van auto gewisseld. Lag niet aan de auto hoor. Maar ik moet wel zeggen, dat ik het daarna super gehad heb. Mocht zelfs met Menno iedereen wakker maken door met pannen en deksels te slaan. We hebben zulke leuke dingen gedaan. Geschaatst, bonte avond etc. de dagen vlogen voorbij. Heb genoten hoor.

Helaas, is het seizoen bijna ten einde. Maar wat heb ik een hoop geleerd zeg. Ik kan nu zeggen dat ik een beetje kan schaatsen. Heb ik ondertussen ook andere schaatsen,  waar ik beter mijn oefeningen mee kan doen en het allemaal wat soepeler gaat. Heb ik ook al een paar wedstrijden gereden. En afgelopen zaterdag zelfs een pr gereden op de 300 meter. Ik ben supertrots op mijn zelf. Maar dat had ik niet gered zonder Krista, Judith en Karin.

Krista, Judith en Karin, bedankt voor al de lessen die ik van jullie heb gekregen. De support om door te gaan. De aanmoedigingen bij de wedstrijden. Dank jullie wel.

Volgend seizoen ben ik er weer bij.

Groetjes

Guillermo